We gaan samen een dorpje bouwen

Op veler verzoek valt het Wilde weekend dit jaar in de zomer! Van 12-15 augustus maken wij ons eigen blije dorpje.

Deze keer op een nieuwe plek, in Zeewolde!

Samen met andere lezers kampeer je met tent, caravan of busje op de camping. Het Wilde weekend is 4 dagen lang kamperen, workshops, samen eten, spelen, verbinden, ruimte.

Er is veel mogelijkheid om anoniem rond te struinen en je eigen goddelijke gang te gaan. Maar je wordt ook uitgenodigd om samen met de anderen van je veld rond het kampvuur te zitten en écht contact te maken.

Om een beeld te krijgen: dit was het programma van Wilde weekend 2023

Stel je voor,

je komt aan in Zeewolde en je rijdt enigszins verhit het terrein op. Je ziet daar al wat mensen rondscharrelen. Kleine mensen die rommelen met takken, grote mensen die rommelen met tentstokken. 

Je vindt een fijn plekje en degene die naast je staat komt zich meteen even voorstellen.

Terwijl je je tent opzet, haken je kleintjes aan bij het huttenbouwen. Naast jou komt ook een verwilderd iemand aanrijden. Opgelucht er te zijn. Dus je stelt je even voor.

Samen sluiten jullie aan bij de openingscirkel. Even ademhalen, je bent er. Je kijkt rond en ziet anderen ook even diep zuchten. Tijd om te landen.

Je drapeert je kleedje naast de andere kleedjes en pakt wat je meegenomen hebt voor de potluckpicknick. Van drie kanten komen uitgestrekte handen; of je even wil proeven.

Je neemt het dankbaar aan en stopt je kinderen (die al vol zwarte vegen zitten van het spelen) ook wat toe.

Je bedenkt nog even of je ‘s avonds nog aansluit bij een cirkel (of je partner) of dat je het wel lekker vindt om na even bij het vuur te zitten vroeg naar bed te gaan.

Dinsdag:

De kinderen zijn er weer klaar voor, dus jij ook. Je wurmt je naar buiten om koffie te maken, maar de buren hebben het al voor je klaarstaan. Dankbaar neem je een slok terwijl je kinderen richting de sessie Acrogym rennen. Blijkbaar ga je bewegen. Samen. 

Na het ontbijt zijn je kinderen alweer weg. Nieuwe beste vrienden gemaakt. Misschien wel voor het leven.

Je ziet wat leukerds met hun handen in het deeg en aan het snijwerk. Oeh, samen lunch maken, leuk! Je snijdt even mee en ziet wel wat er van komt. Een heerlijk maaltje, klaarblijkelijk. Gezellig!

Je kinderen komen aan met veel te lange stokken. Daar rijgen ze wat brooddeeg aan om af te bakken. Driemaal raden wie er uiteindelijk met bezweet voorhoofd en die veel te lange stok boven het kampvuur staat. Gelukkig ben je niet de enige ouder daar, dus het leidt meteen tot een gesprekje.

Daarna is het tijd om zelf gevoed te worden – en dan niet je maag. Je kiest tussen een van de vele cirkels om bij aan te haken. Je neemt een kleedje mee en ploft neer op de geheime plek. Rust, verdieping, verbinding.

Na al dat ge-verdiep zou je wel lekker willen dansen. Maar eerst even wat eten. Vanavond doe je waar je kinderen al zo naar uit keken: samen naar de silent disco!

‘s Avonds wordt het veel te laat, maar dat is prima. Jullie zitten nog even bij het vuur voordat je samen de tent in rolt.

Woensdag:

Wat hoor je nou buiten? Is dit het geluid van stilte? Je spiekt naar buiten en ziet een groep mensen sierlijke bewegingen maken. Chi Kung. Het ziet er ontspannen uit. Morgen doe je mee.

De Acrogym is blijkbaar al een ritueel geworden, dus monter spring je de tent uit met je kinderen in je kladden. Precies de instelling die je nodig hebt vandaag. 

Daarna gaan jullie samen naar de dagstart. Iedere dag rondom een ander natuurelement. Vuur, aarde, water, lucht, je kind smult ervan.

Vanmiddag wil je naar de partnerworkshop (of als je alleen bent naar de opstellingen over alleenstaand ouderschap). Je kinderen kijken uit naar de reuzebellenblaas en het kinderatelier. 

Maar eerst steek je je handen uit de mouwen om een wilde lunch samen te fabriceren. Met een beetje van jou, en van iedereen, dus je gooit wat tomaatjes en komkommer in de reuzesalade. 

Je kinderen proeven dingen die ze nooit leken te lusten, maar samen eten is lekkerder. 

Je ziet ineens een slinger hangen; geef en ontvang. Je hebt wel iets te geef, dus je vult aan met jouw vlaggetje. Je oog valt op een ander vlaggetje, waar iets wordt aangeboden dat te groots voelt om aan te nemen. Misschien is het voor iemand anders.

Herhaling is heerlijk voor kinderen, dus dat er weer silent disco is, is een feest. Jullie dansen jullie wildheid eruit en daarna plof je met een kopje thee neer. Je oog valt op het vlaggetje. Is ie dan toch voor jou? Je neemt het cadeau aan.

Donderdag:

Je hebt het jezelf beloofd, dus daar sta je dan. In de sessie Chi Kung. Met blote voeten in de ochtenddauw. Dit is het leven. Met fijne mensen in de vroegte lekker bewegen. 

Je wil het Wilde weekend nog even goed opslurpen, dus huttenbouwen, muziek op schoot, cirkels, je gaat er helemaal voor.

Dan is het tijd om af te ronden. Met al die fijne mensen van het weekend verzamel je in een grote kring. Samen maakten we dit dorpje. Het festijn is afgelopen, maar het eindigt hier niet.

Met een vol hart rijden jullie zwaaiend weg. 

Nieuwe vrienden gemaakt. Misschien wel voor het leven.

En… lekker: je hebt nog een heel weekend voor de boeg!)

Het Wilde weekend heeft een kop en een staart. We maken samen een reis die van maandag tot donderdag duurt!

Ontspannen en ongedwongen, maar wel in verbinding.

We houden het kleinschalig en toch levendig. Met de beste activiteiten voor de kleintjes, voor jezelf als ouders, met heerlijke hapjes, mooie natuur en vooral met veel gelijkgestemden om je heen.

Er zijn door de dagen heen meerdere workshops, yogasessies, wildevrouwencirkels, wildemannencirkels en andere gekkigheid om je bij aan te sluiten. Lekker eten, huttenbouwen, dansen alsof je het meent, optredens, vuur maken, broodjes bakken, prieken in de modder en aanschuiftafels om samen aan te eten.

Er is veel ongedwongen eigen tijd terwijl je ook gewoon lekker op jezelf kunt zijn. Vuur stoken omdat er genoeg handen zijn om hout te sprokkelen, het vuur te beheren en onvoorzichtige kinderhandjes te beschermen. Verhalen vertellen en muziek maken. Rondbanjeren als de jager-verzamelaar die we van binnen zijn.

Lekker vies worden van het vele buiten zijn. Gebruikmaken van ieders talent. En simpelweg in het gras liggen zonder zorgen.